به گزارش مجله خبری نگار،روانشناسان میگویند در نظر گرفتن برخی محدودیتها میتواند به کودک احساس امنیت و آرامش بیشتری ببخشد. با این حال، برخی محدودیتها هستند که میتوانند اثر معکوس داشته باشند، به طوری که اعتماد به نفس کودک را پایین آورند و روند رشدش را مختل سازند.
در ادامه از کارهایی خواهیم گفت که هرگز نباید فرزند خود را از انجام آنها منع کنید.
کودک با مطرح کردن سؤالات هر چه بیشتر است که به طور طبیعی رشد میکند و دربارهی دنیا میآموزد. شاید پاسخ به تمامی سؤالات فرزند برای والدین دشوار باشد، بخصوص با وجود مشغلههای مختلف روزانه، اما صرف وقت برای فرزند خود نه تنها به رشد او کمک میکند، بلکه باعث میشود پیونده مستحکمی میان شما و فرزندتان شکل بگیرد تا دوران بزرگسالی فرزندتان پا برجا خواهد ماند.
بچههای کوچک، در مقایسه با بزرگترها، همه چیز را با شدت بیشتری احساس میکنند. فرزندتان را از گریه کردن منع نکنید و به او به خاطر این کار احساس شرم ندهید. بهتر است به او کمک کنید که علت گریه اش را درک کند و راهی برای حل آن بیابد.
فرزند شما این حق را دارد که وسایل خودش را داشته باشد، همان حقی که بزرگترها از آن برخوردارند. هرگز به فرزندتان به خاطر خسیس بودن احساس شرم ندهید.
فرزند شما رعیت تان نیست؛ او هم یکی از اعضای خانوادهی شما است که مانند بقیه از حق و حقوقی برای خود برخوردار است. منع کردن او از نه گفتن به شما، تجاوز به حریم او است. به جایش، سعی کنید با یکدیگر سازش کنید یا به طریقی برایش توضیح دهید که گاهی باید کاری که خلاف میلش است را انجام دهد.
کودکی فرزندتان را خراب نکنید. اجازه دهید سر و صدا کند و آواز بخواند. این تنها دورهای از زندگی فرزندتان است که برای انجام این کارها آزاد است.
بچههای کوچک ممکن است از پزشک یا آشناهای غریبه ترس داشته باشند، امری که هیچ ایرادی ندارد. به فرزندتان به خاطر ترسش احساس شرم ندهید، اما بگذارید بداند که شما هم آنجا در کنارش هستید و چیزی برای ترس وجود ندارد.
فرزندتان هر چه بزرگتر میشود، بیشتر به حریم شخصی نیاز پیدا میکند. مسلماً نباید از زندگی اش بی خبر باشید، اما از تجاوز به حریم شخصی او خودداری کنید. برای اعتماد فرزندتان به شما هیچ بها و قیمتی نمیتوان تعیین کرد و بهتر است با خواندن دفتر خاطراتش، گشتن اتاق و وسایلش یا تحت فشار گذاشتن او برای در میان گذاشتن رازهایش با شما، اعتمادی که میان تان برقرار است را به خطر نیندازید.
کودک هم یک انسان است و حق داشتن احساسات منفی را دارد. به خاطر داشته باشید که ارادهی او هنوز قوی نیست و خودکنترلی برای او دشوار است. فرزند شما نباید به این خاطر از ابراز احساسات خود دست بکشد که شما آن احساسات را «بد» میدانید.
هیچ کس اشتباه کردن را دوست ندارد و وضع وقتی بدتر میشود که یک بزرگتر هم بابت آن سرزنش تان کند. عجیب نخواهد بود اگر بعد از چنین تجربه ای، کودک دیگر میلی به انجام هیچ کاری به تنهایی نداشته باشد.
منبع:روزیاتو